2. EGUNA
GURE ODISEA
Gure eguna San Calistoko Katakumbetan hasi da. Bertan,
antzinako martirren eta erromako herritarren
hilobiak ikusi ditugu, edo gidak esan moduan, lo-gelak (Erromatarren
ustez hilik egon beharrean, lo zeuden han). Oso gida atsegin eta jakintsua izan dugu, eta
bisita oso interesgarria iruditu zaigu, ez genekizkien gauza asko ikasi
baititugu.
Ondoren , Santa Maria in Cosmedinera abiatu gara, Aita
Antoniorekin kristau orientalei buruz solasaldi bat egiteko. Berak, erlijioen
arteko tolerantzia eta elkarbizitzari buruz hitz egin digu. Burua irekia izateko oinarrizkoa den aholkua
eman digu, munduan zabaldu behar litzatekeen zerbait. Gero, eliz aterpean
zegoen La Bocca de la Verita-n eskua sartu dugu, gezurtiak ez garela ziurtatuz.
Aurrerago, La
Tiverina irlan dagoen San Bartolomé elizan, Sant´ Egidio gobernuz kanpoko
erakundea ezagutu dugu, munduan zehar hainbat ekintza burutzen dituztenak.
Bestalde, XX. Mendeko martirren internazional guztiei buruz asko ikasi dugu.
Hala ere,
benetako odisea bazkalostean hasi da, irakasleek denbora librea eman
digutenean.
Izozki “merke” baten bila genbiltzala, kale artean
erdi-galdu eta helburu lortu ondoren (arrakasta askorik gabe, bere prezioa
zela-eta), indusketa-arkeologikoen
atzetik ibili eta geure buruak Bittor Manu IIari eskeinitako monumentuaren
aurrean aurkitu ditugu. Disdira handiko
eraikina iruditu zaigu, guztia marmolez egina baitago. Esan beharra dago, monumentuak nazionalismoa
aldarrikatzen zuela, eta bi soldaduk zaintzen zutela piztutako bi antortxen
artean.
Handik atera
bezain laster, azoka, antzinako herri
erromatarra, eta forua ikusi ditugu, Koliseoa begiztatu aurretik. Lasaigarria iruditu zaigu hainbeste
herrialdeako eta hainbeste pentsamenduko pertsonak bakean monumentu hau
bisitatzea. Gainera, oreka-jokoan ibili gara erromatar galtzadan, harriz harri
saltoka.
Aurki iritsiko
zen taldeari atxikitzeko ordua; hortaz, aurretik adosturiko tokira abiatu gara.
Bidean, Konstantinoren arkupetik pasatakoan, akuarelak saltzen zituen gizon
baten lanak begiratzen geratu gara denbora luzez, eta azkenik artelanak
egiazkoak diren aztertuta, ezer erosi gabe, bertatik alde egin dugu gizona haserre
utzirik.
Ondoren, zirkotik
igaro eta helmugara iritsi gara, Santa Maria de Trestevere plazara. Han, beste
margolari bat topatu dugu spray-en bidez eta teknika sinpleak erabiliz beti
marrazki berdinak margotzen. Ondoan, musikari batzuk zeuden, betidaniko rock
ona jotzen, eta guk irakasleek emandako merienda jaten genuen bitartean, obra
hauekin gozatu dugu (ikus bideoa).
Hauek amaitu
ostean, bueltaerdia eman, eta beste artista bat hasi da bere ikuskizunari
hasiera ematen (ikus bideoa). Bi artistei eman diegu dirua, baina azken onek ez
zuenez lana asko jorratu, txanpon txikienak eman dizkiogu. Dantzariak bildutako
dirua kontatzen hasi eta balio txikiko txanponak ikustean, zera galdetu du 5
zentimokoa eskuan zuela: “Who was the terrorist?” (Nor izan da terrorista?). A
zer nolako lotsa pasa duen gure taldeko terroristak!
Gainerako
ikaskideekin elkartzen geundela, emakume bat gure erditik pasa nahian,
supermanen postura egin, eta gure artean bidea ireki du.
Beraz,
laburbilduz, Erromako txoko ederrak umore onez eta asmorik gabe (aurrerago
bisitatuko baititugu) ikusi ditugu.
No hay comentarios:
Publicar un comentario